در باره اولین های پیرانشهر چه می دانیم ؟

 محمد فاضل شوکتی

ملتی که عزت خود را فراموش کند به خواب سنگین می رود . و ملت در خواب کاملا بی آزار می شود

وظیفه تاریخ به همین مختصر یعنی نقل و ضبط وقایع منحصر نیست  . وظیفه دیگری برای خوانندگان تاریخ و نه خود تاریخ قائل شده اند و آن تجربه اندوزی از حوادث است  به این معنی که دوباره کاریهای گذشته از بین برود،در واقع همه قبول دارند که مقصود از علم تاریخ پند و اعتبار است.و به قول مورخی غرض از تاریخ آگاهی از احوال گذشتگان و فایده آن پند یافتن و به دست آوردن تجربه به وسیله آگاهی بر تغییرات زمان ودر واقع عمر دوباره است این تعریفها شاید اهمیت تاریخ را تا حدودی روشن کند ،اما باز جوابگوی این ایراد نیست که در این روزگار علم و دانش که هر لحظه اش برای ملتها گرانبها ست نباید هفته ای چند ساعت وقت را بر ای خواندن تاریخ  از بین ییریم.اگر هم هدف تاریخ را آگاهی از روزگار گذشتگان بدانیم خیلی خواهند گفت بسیاری از گفته هایی که به نام تاریخ گفته می شود با حقیقت جور در نمی آید وامروز جز اینکه وسیله ایراد و سرگرمی این و آن باشد چیز دیگری نیست.اما همه اشکالاتی که  برشمردیم ارزش تاریخ را از بین نمی برد .رسالتی که تاریخ به عهده دارد بسیار بالاتر از اینهاست.

"تاریخ تنها مایه سرگرمی ملتها نیست.تاریخ سازنده ملتهاست.".

تاریخ تنها یاد بعضی زد و خوردها و شیوه زندگی پادشاهان نیست.آنچه در یک سرزمین می گذردهمه پیکره های تاریخ هستند:دین-مذهب-موسیقی-سیستم کشاورزی- آداب و رسوم-خلقیات و روحیات و ....ریشه تاریخ بر آنست که از فراز همه این رویدادها بر سرزمینی می نگرد و با بخشیدن نیرو وسرمایه –همچون اشعه آفتاب-مردم سرزمینی را نیرو و توانایی می بخشدتا زندگی داشته باشند و بسازند و بخورند و بخورانند و گلیم خود را از آب بکشند.این تاریخ است که مردمان را دگرگون می کند و دگرگونیها را سیر آب می کند ودرس عبرت به بندگان می بخشد.همه گفته های بالا این برهان های ریشه ای برای خواندن تاریخ را بیان میکند .تاریخ را از جهات گوناگون مورد بررسی قرار دهیم.وبه تاریخ به دید تعصب نگاه نکنیم چه بسا بسیاری از رویدادها آن گونه که می خوانیم نباشد ویا دست کم ریزه کاریهایش آن نباشد که میخوانیم و می شنویم.

این را هم بدانیم تاریخ هر چه باشد خواندنش ما را سر شوق می آورد و در سکوت شبها نکته های نغزش چه بسا افسانه ای بیش هم نباشد چراغی فرا رویمان می گذارد.

ملتی که تاریخ گذشتگان و اسباب ترقی و تنزل خود را نداند کودکی را ماند که پدر و مادر خود را نشناسد

اگر انسانی تاریخ یا گذشته خود را بیاد نیاورد بدین معنی استکه هیچ آموزه ای از گذشته در سر ندارد؛  بنابراین در هر سن و سالی که باشد بسیار کودکانه تر از آن رفتار میکند. چنین انسانهائی را در جامعه عقب مانده ذهنی و یا حتی دیوانه مینامند.

حال در یک مقایسه ساده و روشن باید گفت آن کشور و مردمی هم که از گذشته یا تاریخ خود اطلاعی ندارند و یا دانش اندک و ناقصی دارند، دچار همین حالت شده اند.

دولتهای   جهان  تماما حکومت کرده  و فرهنگ میسازند تا از آن به نفع خود استفاده کنند: ولیکن ما از تاریخ پر افتخار خود بی اطلاعیم ، نه تنها خود به ثبت و ضبط تاریخ نیاکان اقدام نمی کنیم به کسانی هم که به این مهم می پردازند می خندیم !!!!!!

ملتی که عزت خود را فراموش کند به خواب سنگین می رود . و ملت در خواب کاملا بی آزار می شود .

پس بخوانید و بدانید و بنویسید یا به کسانی که به جای شما می نویسند کمک کنید نوشته هایشان را نقد کنید و خوشان  را تخریب نکنید .همین و بس  ...............

فرزندان ما از تاریخ این دیار باید بدانند .                      

اولین های پیرانشهر

در مورد شهر تان چه اطلاعاتی دارید؟

تا چه اندازه ای از تاریخ و گذشته پیرانشهر مطلع هستید ؟

اولین شهر دار پیرانشهر ملا سید عبدالله محمودی   .

اولین رئیس اداره آموزش و پرورش  پیرانشهر (نمایندگی آموزش و پرورش) آقای کاک آقا زاده (مهابادی)   .

اولین رئیس آموزش و پرورش بومی عبدالرحیم بهزادی

اولین رئیس ثبت احوال : خلیل معروفیانی معروف به میرزا خلیل

اولین فرماندار پیرانشهر آقای طهماسبی

اولین پزشک بومی دکتر سید علی سید احمدی

اولین راننده اتوبوس پیرانشهر محمد بهزاد

اولین مدرسه تاسیس شده در پیرانشهر مدرسه وفائی

اولین مسجد تاسیس شده در پیرانشهر مسجد جامع

اولین گاراژ  مسافر بری  میر حبیب

اولین گاراژ باربری: علی بهزادی

اولین زن عضو شورای شهر : خانم فاطمه بهزاد

اولین مرد  عضو شورای شهر میرزا علی بازیان

اولین سینما توسط آقای ستار زاده که بهائی بود تاسیس شد

اولین روستای دارای برق روستای گزگسک  پیران(گزگسکی شیخی)

اولین دفتر خانه اسناد رسمی پیرانشهر دفتر خانه ازدواج و طلاق شماره 10 مرز خانه (قاضی محمد ملا احمد زاده)

اولین معلم زن : خانم مریم حبیب پناه اهل اشنویه

اولین مهندس : مهندس فتاح عزیز اقدم

اولین امام جمعه قبل از ملا دو نخور( ماموستا ملا احمد سلیمی): ------------

اولین معلمین پیرانشهر:مصطفی رحیم زاده

اولین دندانساز پیرانشهر: رحمن آسمند

اولین رنگ رز (نقاش) پیرانشهر: رستمی از اهالی آذری  نقده مقیم پیرانشهر

اولین نانواخانه واقع در پادگان پسوه نانوائی دریائی

اولین نانواخانه شهر پیرانشهر : واقع در خیابان امام آذر ، عثمانی

اولین عکاس پیرانشهر : شاهرخ برقی بهائی (عکاسی ساکو)

اولین حلبی ساز پیرانشهر: استاد قادر جلالی (مهابادی)

اولین لحاف دوز پیرانشهر:عبدالله مجرومی

اولین تزریقات و پانسمان پیرانشهر: میرزا علی میرزائی مشهور به علی آقا

اولین تزریقات و پانسمان بومی  پیرانشهر: خدر میوژ

مسن ترین ورزشکار پیرانشهر و ایران : عبدالله ریواز

اولین بخشدار پیرانشهر : آقای سپهر

اولین آسیاب (ئاشی ئاوری) پیرانشهر :  ئاشی حاجی سید شامه (سید شامه سید احمدی)به آدرس ، خیابان سید قطب شرقی فعلی

اولین خیابان پیرانشهر خیابان پهلوی (امام ره فعلی)

اولین شرکت نفت پیرانشهر : میرزا حسن رحیم زاده

اولین خیاط کت شلوار دوز پیرانشهر : میرزا حسن شریف زاده

اولین کتابفروشی پیرانشهر: محمد رضا افشاری (آذری)

اولین عریضه نویس پیرانشهر : میرزا قاسم اوطمیشی

مالکین پیرانشهر : مرحوم کاک حسن قادری – مرحوم کاک محمود قادری – مرحوم کاک مامند بیرکانی)

محله های قدیمی پیرانشهر:

پیاوه قسه خوشه کان : کاک عباسی گلک، عبدالله توتن،

اعضای انجمن شهرسال ------------  : ( سید محمد مرادی -  میر قاسم غیبی)

اعضای شورای اصناف سال 1347

قاضی محمد ملا احمد زاده

میرزا علی بازیان

حسن نوری

اولین شورای اجتماعی شهر پیرانشهر قبل از سقوط حکومت پهلوی سال 1357:

اولین شورای اجتماعی شهر پیرانشهر قبل از سقوط حکومت پهلوی سال 1357 از 22 نفر تشکیل یافته بود که نمایند ه کلیه طبقات اجتماعی در آن عضویت داشتند :

دو نفر روحانی: ملا کریم نمنجه   - ملا حسینی هنگوه

دو نفر کارگر : عبدالله ریواز  - مام شریف سوغانلو

دو نفر کارمند : کریم کریم زاده – رزگار کمالی زاده

دو نفر برادران اهل تشیع ساکن پیرانشهر

دو نفر دانش آموز:

دو نفر بازاری :

دو نفر خانم :

دو نفر معلم :

اعضای اولین دور شورای اسلامی شهر پیرانشهر:

عبدالله ریواز

سید رحمن محمودی

رحمن اسماعیلی

حسن قریشی

فاطمه رنجبر

 این مقاله مرتب بروز می شود لذا  ، اگر در مواردی اطلاعات اشتباهی  قید شده آنرا به طریق ممکن تذکر دهید و  مواردیاز قلم اقتاده ا را طلاع دهید.

 لازم است  در نقل مطالب و عکسهای ، این وبلاگ  منبع را قید نمائید :ذکر منبع علاوه بر آنکه رعایت اخلاق حرفه‌یی است، مسوولیت صحت مطالب را نیز بر دوش منبع آن می‌اندازد، ضمن اینکه ذکر منبع حتما باید در بازانتشار اخبار اختصاصی رسانه‌های دیگر نیز رعایت شود؛ زیرا حاصل تلاش، کار و بینش تهیه کننده آن مطلب است.